گیرم پدر یک آدم فرضیست، باشد تا کی فشار خون مادر بیست باشد؟
توی کتابم هر چه بابا آب می داد مادر نشانم عکس توی قاب می داد
اینجا کنار قاب عکست جان سپردم از بس که از این هفته ها سرکوفت خوردم
یک بار هم از گیرودار قاب رد شو از سیم های خاردار قاب رد شو
برگرد تنها یک بغل بابای من باش یا یک بغل برگرد تنها جای من باش
ای دست هایت آرزوی دست هایم ناز و ادایم مانده روی دستهایم
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
